Wydawnictwo: Wydawnictwo MUZA SA
Data premiery: 24 luty 2021
ISBN: 978-83-287-1655-1
Kategoria: literatura faktu
Stron: 304
Wydanie: I
Małgorzata Węglarz jest absolwentką literaturoznawstwa amerykańskiego na UJ i miłośniczką mrocznego Edgara Alana Poe. Tytułowa książka jest jej debiutem.
Książka ta, jak to zwykle bywa, trafiła do mnie za pośrednictwem mojej żony. Otrzymała ją w ramach przedpremierowej promocji na czym skorzystałem ja, ale do rzeczy.
Miałem już przyjemność czytać o podobnej kwestii "życia" człowieka "Jak umieramy". Podobnej- nie znaczy takiej samej. W sumie nawet nie jestem w stanie powiedzieć czy to aby na pewno zbliżone książki. Wszyscy (ja także) jesteśmy sparaliżowani strachem przed własną śmiertelnością. Temat śmierci, zwłaszcza naszej własnej, jest tak odległy, tak odsuwany od naszej świadomości. Stąd wszystko co tego dotyczy wrzucamy do jednego worka, nawet w tym momencie ja się na tym złapałem. A więc (podobno zdania nie wolno zaczynać od "a więc"). A więc :-) od początku.
Nie jest to książka podobna do jakiejkolwiek którą czytałem. Pod względem technicznym składa się z 11 rozdziałów, a książkę tę wieńczy "Początek". Każdy z tych rozdziałów to odrębna historia, w części z nich to po prostu wywiady przeprowadzane przez autorkę z osobami zaangażowanymi w przemysł (czy też szeroko rozumiane usługi) pogrzebowy. Ale znajdziemy w nich także odczucia własne autorki czy też zarys historyczny procesów związanych z pogrzebem, głównie chodzi o zwyczaje ludowe mające przeciwdziałać powrotu zmarłego na ten świat lub też zabraniu kogoś ze sobą. Ale to jest drobiazg. Głównym celem autorki (o czym mówi wprost, a nie że ja jestem jakimś wybitnym Holmes-em albo Ness-em) jest odmitologizowanie branży pogrzebowej. Pani Małgorzata Węglarz w kilkunastu miejscach, cytując swoich rozmówców, rozprawia się z "łamaniem kości" zmarłym podczas ich ubierania. W tych wywiadach stara się różnym ludziom branży pogrzebowej zadawać te same pytania. Na łamach tej książki poznamy zwykłych żałobników, balsamistów, mistrzów ceremonii świeckich, osoby odkażające po "zależałych" zgonach, a nawet jedyną w Polsce certyfikowaną towarzyszkę w żałobie. Widać że autorka przyłożyła się do swojej pracy- chwała jej za to.
Długo by pisać o tym co w tej książce się zawiera bo i odniesienia do blogów, do stowarzyszeń czy kanałów na YouTubie i wiele, wiele innych. Jest ona swego rodzaju kompendium branży pogrzebowej, z którą każdy, czy tego chce czy nie, prędzej czy później będzie miał "przyjemność". Stąd jest jej wartość, myślę, wartość niemała. Dla kogo jest ta książka? Dla ludzi którzy kogoś stracili, lub tymi którzy mogą stracić. A więc dla nas wszystkich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz